We komen naar huis!

17 oktober moesten we onze Jucy legen en reden we de laatste kilometers richting het vliegveld. Het was niet bepaald een emotioneel afscheid, we leverde de sleutel in en we werden meteen naar de vertrekhal gebracht. Daar kwamen we erachter dat onze vlucht pas om 20:40 ging in plaats van 13:55. Ze waren ons blijkbaar vergeten te mailen.. We hebben ons stierlijk verveeld. De vlucht was wel rustig en we waren er zo. We kwamen vroeg in de nacht aan dus we zijn meteen ons bedje ingekropen.

18 oktober hesen we onszelf in onze korte broek en genoten van onze eitjes voor het ontbijt. We wilde de komende dagen eilandhoppen, maar daarvoor moest het één en ander nog geregeld worden. Het was een rib uit ons lijf, maar wel naar onze wens. (Als je net als ons dacht dat Fiji goedkoop is, dan zit je er goed naast.) Daarna hebben we de omgeving verkend, geluncht en bij het zwembad gelegen. De mensen zijn echt heel vriendelijk en behulpzaam, alles behalve opdringerig, heerlijk! Je hoort hier non-stop "Bula!", een fijiaanse groet.

19 oktober begonnen we aan onze 8-daagse eiland hop trip. Met een catamaran gingen we langs eilandjes, een klein bootje haalde de mensen steeds op. Sommige eilandjes waren zo klein dat je binnen 30 seconden aan de andere kant was. Met natuurlijk palmbomen, witte stranden en een exotisch blauwe zee. Wij gingen naar de Yasawa eilanden (beroemd van de film "The Blue Lagoon".) Na 3 uur werden wij opgehaald en naar Mantaray Island resort gebracht. Er stond een welkoms comité ons warm toe te zingen met een welkoms drankje. (We mistte alleen nog de bloemenkrans). We sliepen in een heel schattig hutje met uitzicht op de zee. Het was meteen lunch tijd. Je kon kiezen wat je wilde, en het was heerlijk! Daarna hebben we over het strand gelopen, nouja, eigenlijk waren we schelpen aan het zoeken :). En we hebben lekker gesnorkeld en aan ons bruine huidje gewerkt. Tijdens het snorkelen hebben we 2 roggen gezien en zelfs een kleine haai. Het avondeten was weer heerlijk, onder het genot van Fijiaanse liederen.

20 oktober hadden we lekker pannenkoekjes, ei, brood en cakejes voor het ontbijt. En ja, wat hebben we nog meer gedaan? Gelezen, gesnorkeld, in de zon gelegen, gewacht tot het lunch tijd was, heerlijk gegeten, en toen weer in de zon gelegen. We doen erg ons best om niet te veel energie te verspillen ;). 'S avonds hebben we weer goddelijk gegeten, en gekeken bij de avondspelletjes.

21 oktober moesten we door naar het volgende resort. Voordat de boot kwam hebben we nog heerlijk (in de schaduw) in een zitzak gezeten. We kregen nog een snel afscheidslied en toen werden we in een bootje naar de catamaran gebracht. Daar zaten we maar een half uurtje op tot de volgende stop. We kregen weer een welkomslied en een sapje, en we kregen een upgrade naar een deluxe hutje met een hele zithoek. Dit resort had een zwembad dus na de lunch hebben we daar heerlijk bij gelegen. In de schaduw weer, want je verbrand hier echt levend! We zitten aan de zonsondergang kant dus we hebben nog lang zon. Toen de zon onder was kregen we weer een heerlijk diner voorgeschoteld.

22 oktober kregen we een snorkelsetje in onze handen gedrukt en werden we in een bootje gezet. We gingen eerst snorkelen over koraal, maar we zijn veels te verwend met al die mooie snorkel locaties, deze was niet echt bijzonder.. Maar daarna kwam er een mantaray door het kanaal zwemmen, dus daar gingen we natuurlijk meteen op af. We zagen er één die heel sierlijk tegen de stroom in zwom, en wij zwemmen voor ons leven om hem bij te houden. Elke keer draaide de mantaray zich weer om dus toen we net het bootje in waren geklommen, sprongen we weer in het water voor een glimp. Maar hij was moeilijk te missen, hij had een spanwijdte van zo'n 2 à 3 meter. Toen we weer terug waren kregen we pizza voor de lunch en daarna installeerde we onszelf weer bij het zwembad. Aan het eind van de middag maakte we nog een wandeling langs het strand. Bij een stuk rotsen zagen we duizenden krabbetjes in een huisje, op weg naar de kust. En er lagen genoeg mooie schelpjes. We waren nog maar met z'n 8e in het resort dus we aten gezellig aan 1 lange tafel en een man van het personeel vertelde honderduit over zijn cultuurschok toen hij naar Amerika ging. Zijn eerste ontmoeting met sneeuw was hilarisch (hij maakte in z'n onderboek een sneeuwengeltje, vlak daarna leerde hij dat sneeuw koud is.)

23 oktober zouden we de zondagmis bijwonen maar de pastoor kon niet met z'n boot komen, dus we konden niet de muzikale mis zien. Toen hebben we lekker gesnorkeld, er was alleen erg veel dood koraal. We probeerde het nog op een ander strand maar dat viel ook tegen.

24 oktober moesten we uit checken. Iemand van het personeel was een mandje aan het maken van kokosbladeren, dat wilde wij ook wel proberen. Je moest de bladeren vlechten wat nog best lastig was, maar het resultaat mocht er wezen. Daarna kregen we van al het personeel een dikke knuffel en kregen we een speciaal afscheidslied van ze, wat ze ook zingen op begrafenissen. Ze vonden het erg jammer dat we weg gingen, en wij ook. Na 3 kwartier waren alweer bij ons volgende resort, helemaal in het noorden van de Yasawa eilanden, waar "The Blue Lagoon" is gefilmd. Op het nieuwe resort waren we ook maar met z'n 9e, een erg gezellige groep. We hadden weer een leuk hutje aan het strand. In de middag gingen we bij de blue lagoon snorkelen. Ze voerde de vissen waardoor er honderden vissen om ons heen zwommen. Dat was wel leuk maar al het koraal was allemaal weer dood. We hebben lekker op het witte strand gelegen. Toen we weer terug waren zijn we naar een thee huisje gelopen waar ze stukken cake verkopen. Mmm.. Na een lekkere koude douche hebben we de zonsondergang gekeken met een lokaal rummetje erbij totdat het etenstijd was. Na het eten bleef iedereen nog gezellig zitten en het personeel draaide Fijiaanse muziek.

25 oktober hebben we heerlijk in een hangmat gehangen, in de zon gelegen, een boek gelezen, over het strand gelopen, geluncht, een biertje gedronken, cake gehaald, weer in de hangmat gehangen (en maar 1 keer eruit gevallen). Toen ging de zon alweer onder en kregen we weer lekker een avondmaal.

26 oktober moesten we weer uit checken. Voordat we de boot op moesten hebben we nog lekker even in een hangmat gehangen en geluncht. Daarna moesten we onszelf 5 uur vermaken totdat we weer terug waren op het "vasteland". We kwamen 's avonds aan bij ons hostel, en we kregen weer een upgrade! Dat is prettig je laatste nacht doorbrengen. Toen we gingen avondeten werden we uitgenodigd bij (iets beschonken) Fijianen en kregen we drankjes in onze handen gedrukt. Ze vertelde over lokale legendes en mythen, en ze vertelde doodleuk dat Fijianen kannibalen waren en 150 jaar geleden hun laatste slachtoffer hadden op geknabbeld. Jaa, tijd voor ons om te gaan!

27 oktober was het zo een wachtdag, dus we hebben lekker de hele ochtend in de hangmat gehangen. Om 6 uur gaat onze vlucht terug naar Auckland. Daar zullen we 's avonds aangekomen en dan overnachten we bij de zus van Geoff.

Ons reisschema:
28 oktober Auckland - Hong Kong CX198. 14:20 - 21:00 (lokale tijd)
29 oktober Hong Kong - Amsterdam CX271. 00:15 - 6:45 (lokale tijd)

En dit was het dan, onze laatste blog. Bedankt voor alle support en lieve berichtjes. En een applausje voor jezelf dat je je door onze verhalen hebt geworsteld (met hier en daar wat spelfoutjes!). We komen naar huis!