Onze reis met een goud randje
30 januari 2024 - Talara, Peru
Vrijdag 26 januari
We begonnen de dag met een ontbijt op bed, dat was ook wel weer eens leuk! We zijn daarna Vichayito gaan ontdekken. Het strand is hier heel breed en heel erg rustig. Een wereld van verschil met het toeristische strand van Máncora. Door de "hoofdstraat" zijn we teruggelopen. Vichayito is bijna geen dorp te noemen, er is maar 1 straat met voornamelijk hotels en resorts. Ook de mensen met veel geld kunnen hier hun hart ophalen. Maar naast de resorts is er weinig, 2 buurtwinkeltjes, 3 restaurants en geen straatverlichting. Maar, iedereen op straat zegt elkaar gedag. Lekker ons kent ons.
Na ons rondje waren we een beetje oververhit dus hebben we lekker afgekoeld in het zwembad. En daar zijn we eigenlijk de rest van de dag gebleven. Maar we vulden onze middag met bijvoorbeeld videobellen met thuis. Voor avondeten is de keuze makkelijk, er waren maar 2 restaurants met goede beoordelingen om uit te kiezen. Dus vanavond bij de één en morgen naar de ander.
Zaterdag 27 januari
Stipt 8 uur werd het ontbijt naar ons kamer gebracht en om half 10 moesten we even uit ons huisje voor de schoonmaak. Tegen het eind van de ochtend zijn we met een tuktuk naar het naastgelegen Los Órganos gegaan. We begonnen het strand al te missen en we waren heel benieuwd hoe het er hier uit zag. Bij een strandtent zijn we op bedjes gaan liggen. Ideaal dat nu zelfs de drankjes naar ons werden gebracht. Na de lunch wilden we graag met schildpadden zwemmen. Op veel plekken in de buurt kan je dat hier doen, maar we hadden ook gelezen dat dit erg schildpad-onvriendelijk is. Eerst dachten we nog zelf erheen te zwemmen maar al snel besloten we dat we dan niet veel zouden zien. Bij het restaurant vroegen we hoe we erheen konden en binnen een mum van tijd stond er iemand van een tour naast ons. Voor omgerekend €12,50 p.p. konden we een tour doen. "Oeh, dat vinden we te duur, we denken er even over". Het jochie dat ernaast had gestaan kwam daarna naar ons toe met een aanbod voor €10,-. Nog steeds waren we niet overtuigd en zakte hij naar €7,50. "Nou okee, dan willen we het wel doen". We liepen met hem mee om te betalen en de vrouw van de tour kreeg een lichte rolberoerte toen we €15,- betaalden. We hadden dus een erg scherpe prijs! Eenmaal weer op ons bedje kwam de eerste man naar ons toe of we nog mee wilden. Dus ik zei dat we net hebben geboekt. Bleken we bij een heel andere tour organisatie te hebben geboekt, dat jochie had ons gewoon weggekaapt. We hadden er een beetje een nare nasmaak van, maar goed, zo gaat dat hier. Na 3 kwartier begon de tour. De "gidsen" bestonden uit jonge gozers tussen de 12 en 15 jaar ongeveer, van het type Buurman en Buurman. Zij hadden meer lol onderling dan dat ze echt aan het werk waren. Met een banaan werden we naar een bootje gebracht en de organisatie stapte toen zelf op de banaan. Ze deden zo wild dat halverwege het touw aan de boot afbrak. We voeren naar de pier waar ze een wit ding in het water gooiden om de schildpadden te lokken. We lagen nét in het water en ik dacht dat Tim tegen mijn knie stootte, bleek het een enorme schildpad te zijn! Tot zo ver het afstand houden... Het waren hele grote schildpadden en ze zwommen heel dicht langs ons. Iemand van de "organisatie" had een GoPro mee en maakte foto's en video's. Ze hielden een schildpad boven het water voor de beste foto's. Daarna hield hij het beest vast aan zijn vin voor meer video's. Toen we dat door hadden waren wij er een beetje klaar mee. Maar de Peruanen genoten ontzettend van de fotoshoot met het arme beestje. Wij keken dobberend in ons zwemvest toe. Na een tijdje gingen we weer terug. Het was leuk om de schildpadden te zien, maar we kunnen concluderen dat het niet diervriendelijk was. Na de tour hebben we nog even op het strand gelegen. Toen we de tuktuk terug pakte naar huis ging de zon net onder en werden we getrakteert op een prachtige zonsondergang. Morgen checken we uit en de host kwam vragen hoe we wilden betalen. We wilden graag pinnen maar hij had geen pinapparaat. Overmaken was een ingewikkelde optie vanwege onze buitenlandse bankrekening. Ik kreeg de baas aan de telefoon "anders brengen we jullie morgen naar Máncora en kunnen jullie bij mijn hotel betalen". Prima, doen we! Soms moet je flexibel zijn ;)
Zondag 28 januari
We waren erg vroeg wakker dus we hebben onze tas ingepakt. Onze badkamer stonk ontzettend naar een kapotte rioolleiding, een geur die we helaas iets te vaak ruiken hier. Maar goede timing om te vertrekken dus. Om 9.15 werden we gehaald om naar Máncora te vertrekken, Jorge reed de wagen vast om. Om de hoek kwam hij aan met zijn eigen tuktuk, hilarisch, dat hadden we niet verwacht. Maar blijkbaar heeft elke familie hier zijn eigen mototaxi. Tim is helemaal geïnspireerd en wilt er nu thuis ook ééntje. Dus als iemand toevallig iets weet.. ;) de rit was wel van andere kwaliteit dan met echte mototaxi's; we moesten 2 keer stoppen onderweg omdat zijn voorbandje leeg was. Om 10 uur kwamen we aan in een luxe resort in Máncora. We waren té nieuwsgierig dus we kregen even een korte rondleiding en toen konden we bij het pinapparaat onze overnachtingen betalen. We stapte daarna over in een taxi die ook al voor ons klaar stond. We konden nu direct door naar onze aller laatste bestemming: Lobitos. In 1,5 uur reden we langs de kust naar het zuiden. In de omgeving zijn heel veel pompen (zogenoemde jaknikkers) die aardolie omhoog pompen, er is hier veel vruchtbare grond. Eenmaal in Lobitos checkte we in bij een super lief dametje met 4 hyperactieve Jack Russeltjes. Ze gaf ons een rondleiding over haar terrein, ze heeft een uitkijkpunt boven op het dak, een yoga ruimte, een moestuin en een boten opslag. En misschien nog wel belangrijker, comfortabele bedden en een heerlijk zwembad. We zijn eerst even over het strand van Lobitos gelopen. Het strand is hier net zo mooi als in Vichayito, breed en rustig. Ook is dit een fantastische surfplek dus er lopen hier veel surfdudes met lange haren, gebruind door de zon. Alsnog zijn wij hier de bezienswaardigheid, als wij voorbij lopen kijken alle families ons na, ze zien vast niet vaak blonde lange mensen hier. Bij een strandtent hebben we geluncht en daar zaten we zo heerlijk in de schaduw dat we er 2 uur hebben gezeten. (Dat is erg lang voor Peruaanse lunch begrippen). Daarna wilden we lekker in ons zwembad plonsen maar kon Tim z'n zwembroek nergens vinden. Na een appje bleek deze nog in Vichayito te liggen... na een wandeling door het dorp constateerde we dat alle winkeltjes dicht waren, maar bij ons lunchplekje verkochten ze zwemkleding! Voor een 10tje is Tim daar geslaagd en konden we zwemmen. De zonsondergang hebben we gekeken op het dak, het was een heldere dag dus we zagen de grote rode bol zakken achter de huizen. We wilden eten bij een restaurant maar deze bleek dicht, dus gingen we maar naar de buurman. Ze hadden een prachtige menukaart, maar vanavond hadden ze alleen maar BBQ: vlees of koeienhart. Heerlijk hoe keuzes soms voor je gemaakt worden. We kregen letterlijk een lap vlees met 5 plakjes (zoete) aardappel erbij. We hebben nog nooit zo goedkoop avond gegeten tijdens onze reis: voor €9,50 inclusief drinken.
Maandag 29 januari
We hebben lekker geslapen en schoven daarna aan voor een heerlijk ontbijt. We kregen naast een broodje ei ook havermout met fruit, heerlijk! We gingen vandaag naar het strand. Gisteren stonden er veel parasolletjes, maar nu waren er maar 7 parasolletjes bezet, het was dus stukken rustiger dan in het weekend. Er stond een aardige wind dus we werden een beetje gezandstraald maar dat maakte het wel erg behaaglijk. Heet kregen we het niet, en zeker niet na een duik in de zee. Het water was hier veel kouder dan in Máncora! Voor de lunch zijn we terug gegaan naar het lunchplekje van gisteren. Ook hier was het stil. We namen nog even typische gerechtjes, want ja, straks kan het niet meer.. Na de lunch verruilde we het strand toch voor ons zwembad. De 4 hondjes zaten gezellig bij ons en ze wilden de hele tijd spelen met het water. 'S avonds hebben we gegeten bij een italiaan met super krokante pizza's. Heerlijk als je weg gaat en ze zeggen "goede golven morgen!" Je voelt je echt een surfer hier.
Dinsdag 30 januari
Onze aller laatste volle dag in de zon... we besloten deze lekker aan ons zwembad te besteden. Heerlijk met de hondjes spelen en de aller aller laatste blog schrijven. Voor de lunch zijn we op de "bbq-plek" van laatst gaan eten, nu hadden ze gelukkig wel een kaart. De porties waren ruim maar het eten was medium. We hebben daarna even in de sportschool van ons hotel gezeten, om te tafeltennissen weliswaar! Sporten komt thuis wel weer ;). We hebben nog een mooie afsluitende wandeling gemaakt over het strand. De zee was aardig onrustig met veel hoge golven, en er waren dus ook veel surfers. We hebben nog even een drankje op het strand om onze reis te vieren. Voor het avondeten hadden we op google een restaurant gezien, maar deze bleek niet te bestaan. Dus aten we bij een ander restaurants met schattige hondjes. We beginnen bijna honden-mensen te worden!
Of we nu willen of niet, we zijn wel bezig met de terugreis. Vooral de laatste 6 weken, onze tijd in Peru, zijn voorbij gevlogen! We hebben ontzettend veel gedaan waardoor we het gevoel hebben dat we veel langer weg zijn geweest.
Dus laten we op de laatste dag even terug blikken op onze reis, want wat hebben we veel bijzondere dingen gedaan. En om jullie voor te zijn met de vraag "wat is het mooiste wat jullie hebben gedaan?", want daar is natuurlijk niet 1 antwoord op te geven!
Voor ons gevoel is de reis opgedeeld in 2 reizen. Te beginnen met een maand in het koude Patagonië (Chili en Argentinië). Deel 2 begon in Noord Chili, daarna Bolivia en Peru, waar we steeds warmer weer kregen. Waarom het onderscheid? In Patagonië reisde we met onze eigen camper door prachtige natuur en maakte we mooie wandelingen. Daarna zijn we met het openbaar vervoer van hotel naar hotel gegaan. De landschappen waren vanaf toen zo divers, net als de activiteiten die we hebben gedaan. Ook hadden we veel meer contact met de lieve lokale bevolking. Twee hele verschillende werelden, die ons elke keer weer verblufte.
Onze hoogtepunten tijdens de reis (op chronologische volgorde)
- 5 dagen wandelen in Parque Nacional Torres del Paine (Chili)
- Verloven onder de 3 torens van Torres del Paine (Chili)
- Naar de zoutvlakte van Uyuni (Bolivia)
- Mountainbiken over Death Road (Bolivia)
- Naar Laguna 69 wandelen bij Huaraz (Peru)
- Naar Machu Picchu (Peru)
Dus eigenlijk om samen te vatten, de natuur. De natuur heeft ons versteld doen staan, stil gemaakt, ons laten dromen, ons laten ontspannen, en zó veel meer. In 1 woord was het fantastisch.
Het was absoluut een reis met een goud randje.
Maar aan al het goeds komt helaas een eind en zitten we straks in het vliegtuig naar huis.
Wat is onze reisroute?
Woensdag 31 januari (morgen voor ons) om 7 uur worden we door de taxi naar het vliegveld van Talara gebracht. We vliegen om 9:15 naar Lima, waar we om 10:45 uur aankomen. (Vluchtnummer LA2252). We hebben dan de hele dag op het vliegveld.
Om 20:10 (lokale tijd) vliegen we met KLM rechtstreeks van Lima naar Amsterdam. De vlucht duurt 12 uur waardoor we op donderdag 1 februari om 14:05 uur weer op Nederlandse bodem zullen aankomen. (Vluchtnummer KL744)
Zorgen jullie voor een klein beetje zon voor een warm welkom?
Lieve lezers, allemaal bedankt dat jullie zo met ons hebben meegeleefd, bedankt voor alle lieve berichtjes die we hebben gehad, en applausje voor jezelf dat je je door die lange verhalen hebt geworsteld. We kunnen niet wachten om jullie weer in levende lijve te zien straks! Dikke kus, van ons.
Jullie hebben genoten, dat valt uit alles wel op te maken. Ik heb genoten van jullie mooie verhalen, ook ik heb een stukje wereld ontdekt met deze blogs. Ze lazen stuk voor stuk lekker weg 😀
Hele goeie terugreis gewenst 🙏😘
Lieve groetjes Ineke 🥰
Ella
En als ik het zo zie dan moet er toch echt een Jack Russel komen...!
Een hele goede reis gewenst en daarna lekker gaan genieten van jullie nieuwe huis.
xxx
En Tim die tuktuk lijkt mij een top idee, kan je van de zomer zo met Bart en Thijs richting strand scheuren. 🤗 dat zullen ze super leuk vinden.
En wat ook super leuk is, is dat we elkaar nu heel snel kunnen knuffelen en zien. Ik kijk er zo naar uit, heerljjk🥰
Voor nu nog even wachten tot jullie gaan boarden, even 12 uur vliegen en filmpjes kijken Tim en dan zien we elkaar in WaZ.
Goede reis ✈ en tot morgen 💋💋💋
En tweede reactie, aaah jullie prachtige reis zit er alweer op! Wat hebben jullie veel gedaan en beleefd. Maar ben zo blij om jullie morgen weer te zien!! Hele goede reis en tot morgen! Xxxxx