Vitamine Zee

Hoi lieve volgers, voor de verandering weer eens een verslag een dagje eerder! We hebben eindelijk wat rust gevonden. We hoorde dat sommige al moe werden van het lezen over onze activiteiten. Nou, nu kunnen jullie lekker ontspannen! (En wij ook).

Zondag 14 januari
Vandaag gingen we de hele dag op tour door de Sacred Valley. Waarom de vallei heilig is? Geen idee! Om 7 uur werden we opgehaald. Nouja, de Peruaanse 7 uur, iets later dus.. Tijdens het wachten ontdekte we 3 andere Nederlanders, gezellig! We waren gelijk onze reisroutes aan het delen. Na een uurtje rijden waren we bij onze eerste stop in de heilige vallei, Chinchero. En toen zagen we al gelijk, dit wordt een hele toeristische dag. We werden ergens naar binnen gebracht waar we uitleg kregen over alapaca wol en hoe ze dit wassen en kleuren. Daarna moesten we naar een grote ruimte waar ze kleding en sjaals van alpaca wol verkochten. Toen iedereen uitgekeken was stapte we in één van de vele transportbusjes, op naar de volgende stop. Die bleek sneller dan gedacht, 2 straten verderop. Daar was een oude inca tempel met een spaanse kerk erbovenop, zoals we vaker hebben gezien. De gids vertelde erover en we konden even rondlopen voordat we weer het busje in gingen. Halte 3 was in Moray. Hier zijn terrassen gemaakt door de inca's en ze weten niet zeker waar het voor gebruikt werd. Natuurlijk zijn er wel meerdere theorieën! De terrassen lopen in een soort druppelvorm, maar dan immens groot. Na een fotomomentje gingen we weer door, op naar Maras. Daar kregen we een demonstratie over zout. We mochten verschillende soorten zout proeven inclusief chocola met zout. Na deze toeristische stop gingen we naar de daadwerkelijke zoutmijnen van Maras. Hier liggen ongeveer 4500 zoutbaden in terrasvorm. Allemaal vernuftigd aan elkaar verbonden met waterkanalen. Via de weg kon je van bovenaf alle zoutbaden zien, en daarna bezochten we ze ook van dichtbij. Helaas hadden we hier maar heel kort de tijd, we moesten snel door voor de lunch. We kregen een buffetlunch met erg lokale gerechten, niet allemaal even lekker. Met onze buikjes (semi-)vol gingen we door naar de volgende stop: Ollantaytambo. (Spreek het een aantal keer uit en dan wordt het makkelijker!). Daar was ook een oude inca tempel wat werd gezien als een soort fort. De Spanjaarden hadden deze tempel ontdekt en ze hebben daar jarenlang gevochten. Hierdoor zijn de Spanjaarden niet verder gaan zoeken en is Machu Picchu nooit door de Spanjaarden ontdekt (en dus niet gesloopt). Meer mensen vonden dit interessant dus we liepen in een treintje van mensen over de oude tempel. En iedereen raakt gewoon de stenen aan terwijl er bordjes naast staan met "raak de stenen niet aan".. Toen we weer in het busje zaten probeerde we uit Ollantaytambo te komen, maar alles stond helemaal vast. Pas nadat iemand het verkeer gingen regelen konden we eindelijk doorrijden. De laatste bezienswaardigheid was 1,5 uur verderop, het was nu over 3 uur en om half 5 ging de tempel dicht. Het werd een race tegen de klok die de chaffeur erg serieus nam. Alsnog kwamen we om kwart voor 5 aan. De gids was helemaal trots, normaal komt hij pas om 5 uur aan! Het park was ook gewend aan laatkomers, ze waren nog steeds open. Tegen de berg waren velen lagen terrassen gemaakt voor de landbouw. Elk terras heeft zijn eigen microklimaat en hier werden veel verschillende aardappels geteeld. Er staat zelfs een museum met zaden van alle soorten aardappels in Peru, 4500 stuks! Dachten wij in Nederland een aardappel land te zijn ;). Bovenop de berg stond een astronomi gebouw, maar deze was al gesloten. We hebben een rondje gelopen en toen keerden we voor de laatste keer terug naar de bus, terug naar Cusco. Ohnee, toch nog even snel een klein stop bij een juwelier. We kregen een uitleg hoe ze sieraden maakten van zilver maar de hele groep was al een beetje afgehaakt. Demonstratief wachtte we op de stoep totdat de gids ook naar buiten kwam. Nu gingen we écht terug naar Cusco. Het was een lange dag, om 7 uur kwamen we in het donker weer "thuis". We werden afgezet voor een restaurant, dus daar hebben we samen met onze nieuwe Nederlandse vriend gegeten. We hebben alpaca gegeten onder het genot van Peruaanse live muziek. Een mooie afsluiting van onze Cusco tijd.

Maandag 15 januari
Vandaag verlieten we na 8 dagen onze thuisbasis. Het was heerlijk om even wat langer op 1 plek te zitten, maar we waren er nu ook wel klaar voor om weer door te reizen. Dus, voor de verandering stond de wekker weer vroeg: 5:30 uur. Om 6 uur zaten we in ons eerste transportmiddel van vandaag, de taxi bracht ons naar het vliegveld. Het was nog heel stil op de luchthaven dus we waren zo door de douane. Om half 9 zaten we in de lucht en om 10 uur waren we geland op Lima. Hier hadden we een overstap dus we hebben onszelf vermaakt met spelletjes spelen en het goedkoopste broodje vinden. Dat laatste was gelukt, maar goedkoop is anders. Om half 1 zaten we op de vlucht naar Talara. Talara is een erg kindvriendelijke bestemming, afgaande van de hoeveelheid kinderen in het vliegtuig... Maar de vlucht was gelukkig zo voorbij. Om 14:15 uur landde we op een piepklein vliegveld. De deur ging open en een muur van warmte kwam op ons af, lekker 32 graden! We mochten vanaf het vliegtuig zelf naar de terminal lopen. De terminal bestond uit een bagageband, de vertrekhal en aankomsthal in één. We hebben snel de korte broek uit onze backpack gevist en maakte ons klaar voor de hongerige piranha's buiten (taxi chaffeurs). Toen we bijna voorbij alle taxi's waren, zei iemand eindelijk een normale prijs. Gelukkig, beet! Hij bracht ons naar het busstation van Talara. Een kwartier voor vertrek van de bus kwamen we aan op het busstation. Maar álle tijd om nog een kaartje te kopen, backpack te droppen en tussen de lokale bevolking te wachten. De bus had gelukkig ARKO (alle ramen kunnen open). De omgeving was weer heel anders, we zitten aan de kust, dus weer op zeeniveau, en we roken de zee al! Na een uur en 3 kwartier kwamen we aan in Máncora, de plek waar we de komende tijd zullen verblijven. Van het busstation pakte we ons laatste (en leukste) vervoermiddel: de mototaxi, ook wel bekend als de tuktuk! Om 5 uur, na 11 uur gereisd te hebben, kwamen we eindelijk aan bij ons beach house. Reizen is best vermoeiend! (Oh, jullie hebben geen medelijden?) We zitten op "Playa de Amor", het strand van de liefde, in een schattig strandhuis. Onze kamer heeft een groot muggennet om het bed, een soort eerste levensbehoefte hier. Als eerst hebben we een wandeling over het strand gemaakt, even de beentjes strekken. Overal zitten hier gaatjes in het zand waar grote roze krabben uitkomen. Ze krioelen met z'n alle over het strand. Helaas was de stroom uitgevallen in de hele regio waardoor we geen licht, wifi of een warme douche hadden. In onze straat zitten 4 restaurantjes, maar ééntje was open vanwege de stroomuitval. Bij dit party hostel hebben we snel gegeten. Vanaf het moment dat onze borden geserveerd werden, viel ook hier de noodaggregaat uit. In het donker hebben we het eten naar binnen geschoven en zijn we snel naar bed gegaan.

Dinsdag 16 januari
Het was een warme plaknacht geweest. Ondanks de uitgebreide muggencheck in de klamboe gisteravond, hadden de muggen een heerlijk feestmaal gehad op mijn bil. We hebben gegeten op het terras van het strandhuis. Er was nog steeds geen stroom dus we kregen yoghurt met fruit. Gelukkig kregen we aan het eind van de ochtend weer stroom, net op tijd om de telefoons op te laden. We zijn naar het dorp gelopen voor een supermarkt, welke we niet konden vinden. In een buurtwinkeltje hebben we wat drinken en snacks kunnen scoren. En 7 grote bananen voor €0,50, fantastisch toch! Daarna liepen we naar het bakkertje maar deze had siësta. Bij het buurtwinkeltje om de hoek hadden ze brood met jam, ook een prima lunch. We hadden dus een ontzettend drukke ochtend gehad, tijd om even op het strand te liggen. We hebben een heel rustig stukje strand, we lagen er geloof ik met 6 mensen. Naarmate het later in de middag werd, hoe meer mensen er kwamen. Het is een beetje laat, maar ik heb eindelijk de nieuwjaarsduik gedaan! Vanaf het terras konden we mooi de zonsondergang zien. Er lopen hier veel honden, maar één hond komt steeds bij ons. We hebben hem gedoopt tot Felix, al luistert hij daar niet echt naar. 'S avonds hebben we op aanraden van onze host bij een pizzeria gegeten. Ze maakte de pizza's vers voor ons, waardoor het een uur duurde. Maar hij was erg lekker en vullend. Een halve pizza hebben we mee naar huis genomen, tot groot ongenoegen van de bedelende zwerfhond naast onze tafel.

Woensdag 17 januari
Vanochtend wilden we lekker ontbijten op ons terras, maar er was helemaal niemand. Dit is ons vaker gebeurt dus nu liepen we gelijk de straat in op zoek naar ontbijt. Bij een heel relaxed surfershostel hebben we een lekkere omelet gehaald. We moesten even wachten tot het eb was, maar daarna konden we over het strand naar het toeristische gedeelte van Máncora wandelen. In een kwartier tijd liepen we over een druk strand vol parasols en verkopers. We hebben even over de hoofdstraat gelopen met veel kledingwinkeltjes. Na deze (niet zo) vermoeiende wandeling zijn we weer op het strand geploft. Een heerlijke middag besteding. Dan aan het eind van de dag ff douchen en de zonsondergang kijken vanaf het terras. Dit gaat ons nog niet vervelen! 'S avonds hebben we bij hetzelfde hostel gegeten als vanochtend, want ze hadden er sushi! Dat was lang geleden! De sushi chef rolde ze vers voor me. Toen hij klaar was kwam hij uit de keuken en zagen we dat hij gewoon z'n zwembroek nog aan had. Het strandleven zit hier in ieder z'n bloed.

Donderdag 18 januari
Vandaag gingen we op jacht naar een parasol, dus begaven we ons meer richting het centrum. Waar we gisteren nog parasols hadden gezien, was nu helemaal niks meer. We hebben er even gelegen op ons handdoekje, maar de zon scheen te fel. We hebben de spulletjes weer gepakt en zijn doorgelopen. Al snel hadden we een parasol met twee ligbedjes gevonden waar we lekker op konden vertoeven. Tsja, en hier heb ik toch echt niets meer over te schrijven. We hebben in ieder geval heerlijk ontspannen, gezwommen, gelegen en geslapen. Aan het eind van de middag zijn we weer terug gegaan naar ons hotel. In de avond hebben we een tuktuk gepakt om naar het centrum te gaan voor het avondeten. Toen we net zaten begon het een beetje te druppelen en 4 minuten laten regende het tóch best wel hard. Rennend zijn we van de tuktuk naar het restaurant gegaan. We hebben bij een thais restaurant gegeten wat erg lekker was. Terug naar huis waren de zandpaden verandert in kleine modderstromen, maar wij zaten droog in de tuktuk.

Vrijdag 19 januari
Vandaag hebben we écht weinig gedaan. We hebben lekker rustig aan gedaan en bedacht wat we volgende week gaan doen. 'S middags hebben we bij een surfers bar gegeten waar we de enige waren. Ik bestelde een vis soep, en natuurlijk kreeg ik een volledige vis op mijn bord. Maar na een uur pieterpeuteren had ik een heerlijke vissoep gegeten! Traditiegetrouw plantte we ons daarna weer op het terras, wachten tot de zon onder ging. Vandaag hadden we de mooiste zonsondergang van deze week gezien.

De verslagen van de dagen zullen steeds wat korter worden, want op onze heerlijke stranddagen maken we gewoon niet zoveel mee. Misschien is het een goede afbouw voor als de blog straks helemaal ophoudt ;) om alvast een sneak preview te geven voor de komende tijd: Maandag checken we uit bij ons strandhuis en verhuizen we voor 3 dagen naar de andere kant van Máncora. Daarna hebben we nog 3 dagen in het dorpje Vichayito, waarna we onze reis afsluiten in Lobitos. We willen er nog even niet over nadenken, maar dan is het alweer tijd om terug te vliegen. Dus ik denk dat we nog 2 blogs te gaan hebben. Tot bij de een-na-laatste! Liefs, ons