Ciao kou, hola zon

Buenas! 

Hopelijk zijn jullie niet te veel in de war omdat onze blog een dag later is, maar hier is 'ie!

Zaterdag 25 november 

Even ter opfrisser, we zijn in Bariloche en vandaag maakte we weer eens een lange wandeling! De wandeling gingen naar een berghut en was 11 kilometer lang. De wandeling begon bij het grootste skigebied van Zuid-Amerika (140 kilometers aan skipiste). Maar het is hier natuurlijk lente dus het is nu een wandelparadijs. Maps gaf ons weer een leuke afsnijroute waardoor we een soort mini-safari deden. Eenmaal op de normale weg was er een autorace bezig met hele oude wagens. Daar reden wij dus tussen. De wandeling was super mooi, maar het was onze eerste wandeling in de zon. Het was best wel warmpjes. Gelukkig voelde we ons snel thuis want het pad ging over stenen en rotsen, langs watervallen, over bruggen, door water en natuurlijk door een beetje modder. Het laatste stuk was door knie-diep verse sneeuw. Helemaal leuk! Na 3 uur kwamen we aan bij de berghut en hebben we gekeken naar bergbeklimmers. Er was ook een meer maar dat lag onder de sneeuw. En daarna mochten we weer dezelfde route terug. Eenmaal thuis zagen we dezelfde Nederlanders op de camping die we in Puerto Natales ook hadden gezien, dus leuk om te horen wat zij in de tussentijd hadden gedaan. 

Zondag 26 november 

We lieten vandaag Bariloche achter ons, en ook Argentinië. Chili was vandaag de eindbestemming. We belandde in een dorpje vlakbij de grens wat zo in Zwitserland had kunnen staan. De sfeer was hier super goed dus we besloten hier te lunchen. De opgezochte empanada tent waar we onze laatste Argentijnse pesos wilde uitgeven bleek gesloten te zijn. Oké, dan gaan we gewoon uit lunch en betalen we met creditcard, en zo geschiedde. We hebben heerlijk gegeten bij een grill met immense porties vlees. Het pastte gewoon niet op het bord. Na het eten betaalde we met creditcard en bleken we de bon van een andere tafel te hebben betaald. Kregen we het verschil terug in contant geld.. Hier hadden we niks meer aan?! We hebben het enige verstandige gedaan wat we dan konden doen. Op zoek naar het duurste product in de supermarkt, dat bleek een fles wijn te zijn. Met een lege portemonnee gingen we de grens over naar Chili. De grensovergang was heel rustig dus we waren er zo doorheen. Alleen zat er 38 kilometer tussen de douane van Argentinië en Chili. Daartussen was het super bergachtig en op een gegeven moment reden we weer in de sneeuw. Vanaf de grens van Chili werd het gelukkig gelijk een stuk groener, maar het asfalt was verschrikkelijk, "Welkom in Chili". Bij de chileense douane deden ze een erg uitgebreide zoektocht door onze auto, álles moest er uit. Maar ze vonden gelukkig niets wat niet over de grens mocht. De camping voor vanavond zat 30 minuten van de grens. We hebben ons geïnstalleerd aan een meer en we hebben gekeken hoe de locals genoten van hun weekend. Om half 8 hadden we de hele camping helemaal voor onszelf. Er was geen betere plek om de dure wijn op te drinken. Vanwege onze uitgebreide lunch was een zelfgemaakt soepje voldoende voor de dag. 

Maandag 27 november 

Vandaag was de laatste dag van onze camper. Aan het einde van de dag leveren we ons huisje in. We hebben lekker ontbeten aan het meer en we hebben sinds lange tijd weer onze backpacks ingepakt. De rit naar de stad gaat over een tolweg maar we blijven Nederlanders. We kozen dus voor de pittoreske wegen langs meren en mooie grote huizen. Hier zit duidelijk het geld van Chili. In de stad aangekomen stonden we in de file! Dat is nieuw. Op naar een pinapparaat in de stad en naar een tankstation om de camper te wassen. We wilde daarna onze was wegbrengen maar deze had siësta, gelukkig zat er een broodjeszaak naast. Ze hadden geen kaart maar na een uitleg bestelde we het beroemdste broodje van Chili. We kregen een broodje met vlees, tomaat, heeeel veel avocado en nóg meer mayonaise. Echt, de hoeveelheid mayonaise was insane. We hebben de was daarna gedropt en toen was het tijd om onze camper "chevvy" gedag te zeggen. We sluiten een hoofdstuk af, maar het hoofdstuk waar we in stapte was ook heel fijn: een hotel, met een groot bed, en een eigen badkamer, en warm! We hebben de eerste 10 minuten gewoon even op bed gelegen om te waarderen hoe lekker dat is. In de stad hebben we toen maar een biertje gedaan om te proosten op onze fijne campertijd. 

Dinsdag 28 november 

Na een heerlijke nacht, een goddelijk ontbijt en een nog fijnere douche, checkte we uit. We moesten vandaag de dag even overbruggen want we hebben om 23:00 uur pas onze vlucht. We hebben door de stad gelopen en heel lang in een koffietentje gezeten. Maar het werd vanzelf tijd om naar het vliegveld te gaan. De vlucht was natuurlijk laat, maar chilenen leven op rond deze tijd, het was een gezellige drukte in het vliegtuig. Het was ver voorbij mijn bedtijd, maar een oogje dichtdoen zat er niet in... 

Woensdag 29 november 

Om half 1 landde we in Santiago, de hoofdstad van Chili. Hier namen we direct een andere vlucht, die om 5:00 uur ging. De hele terminal veranderde in een geïmproviseerde slaapzaal door alle mensen die op hun ochtend vlucht wachtte. Alle banken waren al ingenomen dus we vonden een "slaap"plek op de grond. Na een dappere poging om te slapen constateerde we dat er te hard muziek werd gedraaid. Hopeloze missie. Gelukkig was het snel tijd om te boarden. Ik was zó moe dat ik al knock-out was voordat we de lucht in gingen. Eigenlijk heel jammer want we vlogen over het Andes gebergte, we hadden dus prachtig uitzicht! Het kon me op dat moment even aan m'n **** roesten. Om 7 uur waren we op Calama, we hadden super snel onze tas en hopte in een taxi naar de bushalte. De bus stond klaar om weg te gaan dus we konden nog net mee! Dit ging super vloeiend! Om half 10 kwamen we aan in San Pedro de Atacama, onze eindbestemming. Het is hier bloedheet, we zitten in de woestijn, en de stad ligt op 2500 meter hoogte, dat was even wennen. We hebben gelijk wat dingetjes geregeld voor de komende dagen. We schrokken van de hoeveelheid travel agencies hier. Niet overdreven zijn het er meer dan 50! Soms met vervelende "proppers". Naast dit is het verder een heel laidback stadje. Na het geregel zijn we eventjes, heel eventjes, op bed gaan liggen. Na een powernap voelde we ons beter. (Ik functioneer echt niet met weinig slaap...) We hebben (heel rustig) rondgelopen, ook om te wennen aan de hoogte, en we hebben heel veel water gedronken. Een lekker acclematisatie dagje. Het was weer vroeg bedtijd voor ons. 

Donderdag 30 november 

Na een heerlijk lange nacht hebben we onze huurauto opgehaald, een super schattige mini-jeep. We gingen vandaag naar Piedras Rojas, 150 kilometer verderop, alsmaar rechtdoor. Onderweg stegen we naar 4200 meter hoogte, maar verder was er niets te zien. Nog minder dan in Argentinië onderweg ;). Eenmaal aangekomen deden we een 30 minuten wandeling naar een zout meer/zoutvlakte. Wij gingen op senioren tempo want bij een beetje wandeltempo zijn we buiten adem. We deden dus een uur over de wandeling. We liepen langs het meer maar eigenlijk waren we niet echt onder de indruk. We zijn doorgereden naar een uitkijkpunt en dit was wel heel mooi! We hebben ook nog een meer gezien waar we helemaal alleen waren, samen met wat lama's. In de omgeving moet je helaas voor álles betalen wat een beetje bijzonder is, dus we maakte wat keuzes wat we gingen zien. Een meer met flamingo's waar we €16,- voor moesten betalen sloegen we over. Eenmaal terug in San Pedro de Atacama hebben we gegeten en 's avonds gingen we iets heel vets doen. We deden een astronomische tour. De sterrenhemel is hier heel goed te zien. In het donker reden we naar een plek buiten de stad en vertelde een vrouw over elke ster in het helal. Ze wist echt elke ster, elke planeet, de positie, het verschil tussen de hemel op het zuidelijk of noordelijk halfrond, alles wat er te weten valt. We hebben in 2 uur een crash course in sterren gehad. Super interessant! Daarna mochten we ook zelf door een telescoop kijken naar planeten en sterren. Het was echt een unieke ervaring en zo interessant! Een meer dan geslaagde avond. 

Vrijdag 1 december 

We hebben heerlijk ontbeten en zijn toen gaan rijden naar El Tatio Geysers. De route erheen was ontzettend mooi, door een soort maanlandschap. We keken onze ogen uit. We hebben echte cactussen gezien! En we reden ook langs een meer met heel veel flamingo's. Van heel dichtbij konden we ze zien. En wij lachen van binnen, €16,- bespaard! We zagen ook veel lama's en ezels. Ondertussen stegen we ook nu weer naar 4200 meter hoogte. Zo hoog werd de weg ook slecht maar er liepen allemaal bandensporen langs de weg. Dus wij gingen ook lekker off road met onze 4x4 krachtpatser. Bij El Tatio was het heel rustig, de meeste mensen gaan voor zonsopgang maar wij verkiezen tegenwoordig slaap boven de zonsopgang. We kunnen wel wennen aan ons senioren gedrag hier, lekker rustig! We zagen heel veel geisers met stoom en kokend water. We hebben er 2 uur lekker rustig rond gestruind. Soms zag het er echt uit als een bubbelbad dus we moesten ons inhouden om niet erin te springen. Het water is 85 graden. We verwonderen ons nog steeds dat Chili echt zo divers is qua landschap. Echt bijna alles uit de aardrijkskundeboeken kan je in dit land vinden. Eenmaal weer terug in San Pedro hebben we een halve kip gegeten met patat, heerlijk mals. We hebben al een flinke tijd geen groente gezien. 'S avonds was het feest want de stad bestaat zoveel jaar. Er was een podium met muziek, dus daar hebben we even gekeken. Toch een andere sfeer dan de Santpoortse feestweek. Een mariachi band speelde, er was geen bar te vinden, en er liepen heel veel verkopers met bubbelmakers of irritant lichtgevende dingen. De tweede band was zo tenenkrommend slecht dat we naar een karaoke bar zijn gegaan, veel beter entertainment. Na onze wijnovergoten tijd in Patagonië hebben we hier voor het eerst weer alcohol gedronken. We zijn ondertussen wel geacclimatiseerd ;)

Zaterdag 2 december 

Vandaag deden we onze laatste uitstapje, we gingen naar Valle de la Luna. Ook dit wordt overspoeld met zonsondergang, dus het was in de ochtend lekker rustig! Het was wel super heet in deze woestijn, dit was namelijk gewoon op dezelfde hoogte als San Pedro. We hebben wat wandelingen gedaan door het maanlandschap. We hebben een mega hoge zandduin gezien. Het uitzicht is verder gewoon adembenemend, soms letterlijk. Het is een heel zout gebied dus overal glinstert zout. We hebben ook een oude zoutmijn gezien waar je het zout hoort kraken. De foto's doen de bestemming geen eer aan, het is super indrukwekkend hier. Daarna hebben we helaas onze fijne huurauto weer ingeleverd en hebben we onze laatste avond in San Pedro de Atacama. We hebben echt een top tijd gehad hier.

We gaan morgen met een 3-daagse jeeptour naar Bolivia toe, dus we laten officieel Chili achter ons. In 3 dagen tijd zullen we heel veel moois zien, met als eindbestemming de zoutvlakte van Uyuni. Er staat weer genoeg avontuur op ons te wachten. 

Tot volgende week, vanuit Bolivia!