Colca Canyon & Christmas

Merry Christmas! 

Een kerstcadeautje van ons voor de kerstdagen is een nieuw verslag. We wensen jullie mooie dagen toe met de geliefden om jullie heen. Maar als je behoefte hebt aan een momentje voor jezelf, ga lekker zitten voor ons verslag ;) 

Woensdag 20 december 

Om 5:15 uur ging ons wekkertje alweer. Vandaag gingen we met een express service van Puno naar Chivay, een plaats in de Colca Canyon. Terwijl het ontbijt werd geprepareerd konden we snel wat mini pannenkoekjes eten, en om 6 uur stonden we op de stoep te wachten. Peruanen zijn iets minder stipt, maar om 6:15 uur kwam een engelse gids ons ophalen. We zaten in een luxe sprinter met 1 iemand anders, alle ruimte dus! Letterlijk, we hebben lang niet zoveel beenruimte gehad. Maria, de gids, vertelde onderweg over de landschappen waar we doorheen reden. Het landschap was erg uitgestrekt met veel vulkanen op de achtergrond. We zagen zelfs een vulkaan waar as uit kwam! We zagen daarnaast ook veel lama's, alpaca's en vicuña's, en we leerde wat het verschil is tussen de beestjes ;), en flamingo's lieten zich ook weer zien. We hadden een pauze bij een prachtig meer om Coca thee te drinken, de route vandaag gaat namelijk weer de hoogte in. We stegen naar 4920 meter hoogte, en vanaf hier hadden we prachtig uitzicht op alle omliggende vulkanen van 6000m hoogte. Vanaf dit punt daalde we weer een heel stuk tot ongeveer 2500 meter hoogte, tot we in Chivay waren aangekomen. Dit was nog niet onze eindbestemming, we stapte over op een lokaal busje naar Cabanaconde. De bus gaat wanneer deze vol zit, en dat duurde ongeveer een uur. De vrouwen dragen hier hele mooie hoeden, en die geven aan tot welke stam ze horen. Na een lange reisdag kwamen we om half 3 aan bij ons hotel in Cabanaconde. We hadden nog niet geluncht dus we gingen op zoek naar eten. De moed zakte al snel in onze schoenen; 2 restaurants waren maar open, en daar was geen personeel aanwezig. Op het dakterras van ons hotel hebben we toen met een pak koekjes geluncht. Het avondeten lukte beter, we zijn bij een ander hostel gaan eten. Terwijl we daar zaten kwamen we het Oostenrijkste stel tegen waarmee we de 3-daagse Uyuni tour in Bolivia hebben gedaan. Ze schoven gezellig bij ons aan en we hebben onze reisavonturen uitgewisseld. 

Donderdag 21 december 

Vandaag begonnen we aan onze wandeling door de Colca Canyon. Gisteren dachten we nog 1 dag te wandelen, maar het Oostenrijkse stel raadde ons de 3-daagse wandeling aan. We lieten onze grote backpack achter bij het hotel en liepen met een kleine rugzak verder. Na 45 minuten lag het dorp achter ons en kwamen we op een uitkijkpunt. Hier konden we precies de wandeling zien die we de komende 3 dagen zouden wandelen. Dag 1 is volledig bergafwaarts, de canyon in. Dag 2 zou 50% stijgen en 50% dalen zijn, en dag 3 was weer volledig omhoog, weer terug naar Cabanaconde, bovenop de kloof. De kloof staat bekend als een geliefde plek voor condor vogels, en die zagen we al snel zweven door de lucht. Vanaf het uitkijkpunt begon de wandeling echt, we daalde gelijk af. Het pad bestond uit steentjes en bewapend met wandelstokken volgden we het zigzaggende pad naar beneden. We liepen tussen de cactussen en we konden goed zien dat het regenseizoen heel laat is, zelfs de cactussen waren gortdroog. Na een flink deel gezakt te zijn, staken we over naar een andere berg. Hier was het erg heet, als een een briesje langskwam voelde het als een warme föhn. We hebben veel waterpauzes en insmeerpauzes gehouden. Gelukkig was dit stuk redelijk vlak, maar voor we het wisten begonnen we aan de tweede afdaling. Dit deel was een uitdaging, het pad had zoveel losse steentjes dat we goed moesten opletten hoe we onze voeten neerzette. Na uren afdalen begonnen we de vermoeidheid in onze benen te voelen, maar de bodem van de kloof kwam al in zicht. Vanaf hier kijkend omhoog was het bijna onwerkelijk welk pad we net hadden afgelegd. Beneden was nog een kleine geiser waar we even hebben gekeken maar de rotte-eieren-lucht zorgde ervoor dat we snel weer doorliepen. Vanaf hier moesten we een stuk stijgen, dat was even wennen voor onze benen. Helaas moesten we daarna alles weer dalen wat we net hadden gestegen. Om half 1 (wat véél later voelde) kwamen we aan bij onze lodge. De receptie stond op een klif, en onze hutjes waren helemaal beneden. Ook dat nog.. ;) maar, het was het allemaal waard want de lodge had warm waterbronnen. We hebben heerlijk gedobberd in het warme zwembad zodat onze benen even konden rusten. De dag was ons best tegen gevallen omdat het zo ontzettend warm was, dat we heel even overwogen om toch maar 1 dag te wandelen. Maar na het avondeten besloten we toch door te gaan voor de 3-daagse wandeling. 

Vrijdag 22 december 

Om half 7 zaten we aan de ontbijtpannenkoekjes en om 7:15 begonnen we fris aan dag 2 van de wandeling. Het eerste deel bestond uit stijgen, en daarna zouden we weer alles zakken. Bij het eerste dorp werden we aangesproken door een man die een visnet aan het maken was, dat we beter een afsnijroute konden pakken. Ja, dat weten we, maar de autoweg volgen zou minder belastend zijn. Toen er nog een andere dame bijkwam, bezweken we aan de groepsdruk en namen we het zwaardere, maar kortere, pad. Ik heb wel even gevloekt, want we stegen veel, in de volle zon over een heel smal pad. Toen de afsnijroute voorbij was en we weer op de autoweg liepen, konden we even bijkomen. Na 2 uur wandelen bereikte we het punt waar we weer gingen dalen. Vanaf hier liepen we precies aan de overkant van de kloof, met zicht op het wandelpad van gisteren. Konden we nog even kijken hoe zwaar het gisteren was. We verlieten na drie kwartier de autoweg om weer via een zigzaggend pad af te dalen richting onze bestemming: oase Sangalle. Dit afdalende pad was echt stukken makkelijker dan gisteren. We liepen weer tussen de cactussen door, totdat we werden aangesproken door "de knapste man van de canyon" aldus de 80-plusser met een goed gevoel voor humor. Hij had een klein kraampje met wat drinken, dus we hebben water bij hem gekocht en naar z'n grapjes geluisterd. Vanaf daar was het nog 30 minuten afdalen tot Sangalle. Hier is alles heel groen, met een waterval. Echt een klein paradijs midden in alle droogte. Als toetje mochten we nog een klein stuk stijgen om echt in Sangalle aan te komen. Om 11 uur kwamen we al aan bij ons hutje met groot zwembad! We hebben de hele middag bij het zwembad gelegen. Na de lunch veranderde het weer, het begon te donderen en voor we het wisten kwam het met bakken uit de hemel. Het regende zo hard dat het water ons hutje binnen liep. Gelukkig was het hevig maar ook kort. De cactussen waren er blij mee! 

Zaterdag 23 december 

Vandaag waren we weer vroeg op om zo veel mogelijk de zon te vermijden. Om 5:50 uur waren we klaar voor het ontbijt, maar er was helemaal niemand te vinden.. na een half uur gezocht te hebben naar personeel besloten we toch maar weg te gaan, zonder ontbijt. De handdoek die we gisteren hadden gebruikt om de vloer te drogen in ons hutje bevatte een kleine bewoner: een schorpioen! Nou, reken maar dat we toen wakker waren! Met een stok dirigeerde we het beestje het gras in, en toen kon de wandeling echt beginnen. Vandaag was de dag dat we alles weer omhoog moesten klimmen, en dat begon al direct! Op een heel steady tempo liepen we langzaam omhoog. Dit pad wordt ook vaak gebruikt door ezels en paarden, dus we moesten veel uitwerpselen ontwijken. Het pad liep vaak schuin omhoog, en dat was goed vol te houden. Hoe hoger we kwamen, hoe meer we ongelijke traptreden van stenen tegenkwamen, dit was pittiger voor ons uithoudingsvermogen. In 2 uur en 45 minuten zijn we van 2100 meter naar 3300 meter geklommen. Voornamelijk in de schaduw, maar soms hadden we ook stukjes in de zon. Bovenop de kloof werden we warm onthaald met een applausje van de verkopers daar. Vanaf daar was het nog een kwartiertje naar het dorp. Na zolang stijgen voelde het heel onprettig om bergafwaarts te lopen! Om half 10 waren we bij ons hotel terug en werden we op een stoeltje in de tuin gezet om uit te rusten. En ook omdat de eigenaresse heel druk was met koken voor kerst. Mega grote pannen werden gevuld met vlees en kool en dit werd gekookt op een buitenvuurtje. Heerlijk om al die bedrijvigheid te aanschouwen. Toen al het eten weggevoerd werd, pakte wij ook onze backpacks om te vertrekken. Om 12 uur zaten we in de bus naar Arequipa. Het eerste deel van de reis duurde heel lang, er werd overal langs de weg gestopt om locals mee te nemen. Na een stop in de stad werd het beter. En oud dametje had haar eigen ton meegenomen om op te zitten, dus ze kwam lekker knus naast ons zitten in het gangpad. Vanaf toen waren we dikke vriendinnen, ze vertelde over de mooie plekken in de canyon die we niet hebben gezien, en dat we echt terug moesten komen! Ze hield niet meer op met kletsen totdat het tijd was voor haar om uit te stappen, kon ik ook even rusten ;). Tegen half 6 waren we aangekomen in Arequipa, de stad waar we kerst gaan vieren. We hebben eerst heerlijk lang gedoucht, dat was wel nodig na onze wandeling vanochtend. Arequipa was echt heel druk, je kon over de koppen lopen. We moesten even schakelen na 3 dagen alleen te hebben gewandeld. Maar de hele stad is in kerstsfeer, dus dat maakt het wel gezellig. 

Zondag 24 december 

We hebben lang de tijd in Arequipa waardoor we wat rustiger aan konden doen. Een goed moment om al wat vooruit te plannen in Peru. Daarna hebben we heerlijk op een dakterras geluncht en daarna zijn we naar een klooster geweest. Dit klooster was 400 jaar lang afgesloten van de buitenwereld tot de jaren '70. En nu konden we als toerist struinen door dit kleurrijke 'dorp'. De muren zijn rood of blauw geverfd en we konden kijken hoe de 300 nonnen hier leefden. Dat was erg spartaans... 's Avonds (kerstavond) hadden we gereserveerd bij een restaurant om 9 uur, en om de tijd te doden hebben we bij een biercafe wat biertjes geproefd. De barman vond dat vooral ook erg gezellig. Eerst kregen we bierviltjes mee ter ere van kerst, daarna kregen we ook nog een shotglaasje als cadeautje. Daarna moesten we nog uit eten! Gelukkig was het erg lekker. Het vlees kwam op een sizzling plate en tegen het spetteren kregen we grote papieren slabbetjes om. Kerstavond is voor Peruanen eigenlijk het aller belangrijkst, dus toen we op het grote plein waren, waren we verbaasd hoe rustig het was. We zijn toen maar naar bed gegaan. Achteraf scheen er om 12 uur vuurwerk afgestoken te zijn, maar dat hebben we niet meer meegemaakt. 

Maandag 25 december - eerste kerstdag 

Ook vandaag hadden we een slow start. We hebben even gebeld met het thuisfront voor kerst, zijn we er virtueel toch een beetje bij. Daarna waren we op zoek naar lunch, en kwamen we er al snel achter dat alles dicht was. We zijn toen bij hetzelfde lunchplekje als gisteren beland, wat zeker geen straf was. We hadden stille hoop dat een city tour vanmiddag wel doorging, maar helaas was ook hier niemand. We zijn toen naar een uitkijkpunt gewandeld buiten de stad om de vulkaan Misti te zien. Bij Misti was het alleen een beetje mistig. Op de terugweg hebben we een aantal kerken bekeken. Sommige zijn erg mooi versierd, andere zijn weer heel sober. Arequipa is verder een prachtige stad met veel witte gebouwen, gebouwd met Sillar wat uit de Misti vulkaan komt. We waren aan het eind van de middag op zoek naar een rooftopbar om de zonsondergang te kijken, maar deze waren ook allemaal dicht. Voor het avondeten hadden we een lijstje met potentiële restaurants waarvan we hoopte dat ze open zouden zijn. Helaas, één voor één waren ze dicht. Toen we langs een bomvolle pizzeria liepen besloten we daar ons kerstdiner te houden. De pizza's waren erg lekker! 

Een beetje een andere kerst dan we gewend zijn: vanwege de temperatuur, vanwege het weg zijn van onze familie, en ook vanwege onze plannen die in het water vielen. Maar het is heel fijn om samen te zijn en te vertragen. Morgen is alles hier weer terug naar normaal, ze kennen hier geen tweede kerstdag, maar dat vinden we niet heel erg. 

Nogmaals iedereen een hele fijne kerst gewenst, kruip lekker tegen elkaar aan en geniet van al het lekkers wat jullie mogen eten. Ook een hele fijne jaarwisseling gewenst, ons volgende verslag zal waarschijnlijk in 2024 zijn. Dus tot volgend jaar! Liefs van ons