Special: Patagonië

Om half 3 's nachts een blog schrijven is nieuw voor me, maar reizen doet iets met je ;). Op dit moment begeven we ons in de wonderen wereld van Santiago airport, letterlijk tussen de laatste nachtvlucht en de eerste vlucht in de ochtend in. Een goed moment om terug te blikken op de cultuurverschillen tussen ons en de Argentijnen/Chilenen. Ik scheer ze even over één kam, dat maakt het wat makkelijker.
Dus hierbij een extra blog met de gekkigheidjes die ons zijn opgevallen tijdens onze tijd in Patagonië.

We begonnen natuurlijk in Ushuaia en wat ons direct opviel waren de lange dagen! De zon ging rond half 10 's avonds onder, en om half 6 was de zon er alweer. Heerlijk lange dagen gehad dus!
De mensen hier spreken natuurlijk Spaans, en ze gaan er ook direct vanuit dat wij dat ook doen. Het zijn praatgrage mensen dus het is al een paar keer gebeurt dat ze een heel verhaal aan Tim afsteken. Argentijnen hebben een flink accent (of zelfs dialect?) Het woord 'ik' is yo in het spaans, zij spreken het uit als Sjo. Dat was even wennen.
Als mensen elkaar ontmoeten geven ze trouwens 1 kus op de wang. Vrouw naar vrouw, man naar vrouw, maar ook man naar man.
Ze begroeten je ook standaard met "hola, como estas" (hoi, hoe gaat het). Maar het is niet de bedoeling dat je dat terugvraagt. Anders krijg je rare gezichten :).

Verder hebben ze hier een soort vogelhuisjes van staal voor hun huis staan, dat is om hun afval in te doen. Ik heb een foto bijgevoegd ;) De vuilnismannen hebben hier geen last van hun rug in ieder geval!
Waar wij in veel tropische landen gewend zijn om veel zwerfkatten op straat te zien, lopen hier juist zwerfhonden. Alle rassen komen voorbij, de één wat schoner dan de ander, maar allemaal struinen ze op straat.

In de auto hebben we natuurlijk ook genoeg geobserveerd. De auto's waar ze in rijden zijn soms echt krotten. De hele bumper eraf, geen voorlichten meer, kapotte uitlaat. Ach, zolang ie nog rijdt.. verder rijden ze erg hard, maar ze zijn wel heel beleefd en geduldig als het aankomt op voetgangers. Zodra je een stap richting de stoep maakt stoppen alle auto's al.
Langs de lange saaie wegen in Argentinië viel ons op dat elk stuk land een hek heeft. Het lijkt dus privé grond, maar soms was het zo buiten de bewoonde wereld dat we dat betwijfelen. Waarom zou je een hek plaatsen op een stuk grond met letterlijk alleen maar steppe? Helaas blijven ook heel veel lama's achter het hek hangen. In een poging er over heen te springen, blijven ze hangen en neemt de natuur het over.
Daarnaast hebben we ook heel veel vereringshuisjes naast de weg gezien. Vaak knalrood met vlaggetjes, bloemen en een heilig beeld. Soms lagen daar ook plastic flessen bij. En dan hebben we het niet over 3 flessen, nee een hele zee aan flessen. Ook dit heb ik voor jullie vast kunnen leggen ;)
En als laatst, de wijste les die we hebben geleerd; 2 uur op maps is niet in werkelijkheid 2 uur rijden, vaak moesten we de reistijd verdubbelen. 300 kilometer op een dag is genoeg om de hele dag zoet mee te zijn. Lang leven alle zandwegen..

Tijdens onze wandelingen hebben we vooral opgemerkt dat bijna alle routes heen en terug via dezelfde route is. Mentaal soms best pittig, want je weet dan precies wat je nog te wachten staat als je terug loopt. En waar onze klomp echt van brak, waren de gekke Argentijnen die lekker even een rondje hardlopen op de wandelroutes. Wij hadden echt moeite soms met klimmen en klauteren, maar voor de locals is dat een prima hardlooproute! Echt een hele diepe buiging, dat is echt next level hardlopen!

En misschien wel de leukste cultuurverschillen: de eetgewoonten en de supermarkten van hier. Ten eerste hebben ze hier dulce de leche, een soort gecondenseerde melk waar ze toetjes en gebak mee bakken, maar wat ze ook op hun brood smeren (à la chocopasta). Geweldige uitvinding. Wat ons opviel was dat er in bakkertjes of ontbijttentjes alleen maar mannen zaten. Zorgen de vrouwen voor de kinderen of zijn zij juist aan het werk? Misschien toeval, misschien niet..
Om 5 uur 's middags is het tijd voor koffie met 2 kleine zoete croissantjes (medialuna's genaamd). Niks geen borreltijd, koffietijd! Over borreltijd gesproken, ze hebben hier heel veel, hele goede en hele goedkope rode wijn. Malbec is hierin de ster van de show. De keuze is letterlijk reuze, we hebben er veel geproefd en geen één was vies ;). Wat ze hier verder ook drinken is Mate. En mate bepaald echt het leven hier. Mate drink je met maten, je start je dag ermee, werkt ermee, ze doen niks zonder mate. Zelfs boven op een berg smelten ze sneeuw zodat ze water hebben om mate te maken. De mate gaat dan het kringetje rond voor slokjes. Het land zal echt een stuk minder goed functioneren als mate niet bestond.

En dan de supermarkten. Argentinië was top om boodschappen te doen, een kar vol voor nog geen 10tje. Chili was heel veel duurder. We hebben in chili een keer 5 items gekocht en waren toen €20,- kwijt. Een slof brood kostte €5,-! Verder heeft de slager in de supermarkt niet de mooie voorverpakte kipfilet of gehakt, nee je krijgt gewoon een homp vlees mee in een plastic zakje en thuis mag je het verder uitzoeken. Je begrijpt, we hebben nooit zelf gekookt met vlees.
Ze hebben hier op producten ook grote zwarte labels met "hoog in calorieën/vet/suiker/zout", wat een stuk beter werkt dam onze Nutriscore. En de producten hebben nogal afwijkende eenheden. Een flesje cola is hier bijvoorbeeld 591 mililiter. Het zal vast een reden hebben..
Als je wijn gaat kopen in de supermarkt hoef je niet ver te zoeken, vaak bestaat gangpad 2 volledig uit wijn. De wijnen die duur zijn hebben een beveiliging om. Logisch natuurlijk. Behalve dat deze wijnen letterlijk €4,- waren! Haha

Waar we ook niet helemaal over hadden nagedacht, was de siësta! Alles gaat 's middags dicht. Winkels zijn gesloten, maar ook bijvoorbeeld banken (en de bijbehorende pinapparaten). Restaurants gaan ook pas om 20:00 uur open. Je begrijpt, het leven komt hier laat op gang. Nu is uit eten gaan geen lange tijdsbesteding, binnen een uur kan je alweer buiten staan. Maar alle kinderen gaan ook gezellig mee. De ritmes liggen iets anders hier! Sowieso zijn Argentijnen beste party animals. Feestjes komen laat op gang (na 23:00 uur) en duren gewoon tot een uur of 5. We hebben 1 keer gehad dat er een groot feest was aan de andere kant van het dorp, en dat konden we prima horen!
Ze zijn dus erg sociaal. Zo sociaal dat ze onder werktijd gewoon ff spraakmemo's inspreken naar hun vrienden. Dan maakt het niet uit of je achter de kassa zit, achter de bar staat of bij de douane bij de grenscontrole werkt. Heel normaal! De klant wacht wel even :)

Nu hebben we al veel verteld in de blogs over geld pinnen, dat blijft een bijzonder verhaal. Argentinië maakt het heel ingewikkeld, maar daardoor is wel alles heel goedkoop. Dus zeker de moeite waard.

En om af te sluiten, nog even iets over de flora en fauna. Want wat is het hier allemaal prachtig. Zeker in Chili kan je elk kwartier in een totaal ander landschap rijden. We zijn van sneeuw en ruig naar eindeloze steppe gegaan, naar dichtbegroeide jungle, naar grazende koetjes in een weiland. De bomen hebben ons nog het meest gebiologeerd. Bijna overal zijn dode bomen. Is het niet door brand, is het wel door een boomziekte. En soms kwam je op stukken waar veel bomen om lagen, waarschijnlijk na een aardverschuiving.
Zonder flora geen fauna, en wat voor fauna! We hebben heel veel beestjes gezien. We zijn ook in gebieden geweest waar poema's leven, maar die hebben we niet gezien. Maar de vogels hier zijn magisch. Groot, klein, maar allemaal even mooi. Super kleurrijk zoals een specht met een rood koppie, knalgele musjes of kleine vogels met een kuif. En niet te vergeten, de almachtige condor. Je ziet er hier zoveel! Ook hier hebben we een paar foto's van bijgevoegd.

Ik had gedacht dat dit ook een kort extra verslagje ging worden.. oh well.. :) het verhaal loopt misschien iets minder soepel, maar dat gooi ik op het slaapgebrek.
Tot snel weer bij onze gewone updates!