Van 6 graden naar 26 graden

25 januari hebben we een krakkemikkige brommer gehuurd om de omgeving van Ninh Binh te bekijken, dat lijkt namelijk erg op Halong Bay (zonder de massa's toeristen). Eerst maar even handschoenen gekocht was het was nog steeds koud. Voor wel €0,40 hadden we mooie gescoord. Tuffend tussen de bergen en dorpjes door gingen we naar een pagode. Daar waren chinese tempels tegen de rotsen gebouwd en je kon ook helemaal omhoog klimmen over de stenen voor een mooi uitzicht over de omgeving. Daarna zijn we door de rijstvelden en hele armoedige dorpjes naar een uitkijkpunt geweest. Daar moesten we wel even 500 treden voor beklimmen, maar gelukkig waren het maar 458 treden ;) bovenop stond een tempeltje en een chinese draak. Eenmaal beneden liepen we nog naar een grot maar dat was meer een doorgang naar een rijstveld. Ook was daar een tunnel met een waterbron waar het heel warm was. Onderweg naar een volgende highlight waren we een heel stuk verkeerd gereden en werd onze tank steeds leger en leger. Natuurlijk was er geen pompstation te bekennen.. We besloten de gok te wagen en terug te rijden naar Ninh Binh op onze laatste druppels benzine. We waren bijna bij ons hotel toen we voelde dat de brommer steeds meer tegenstribbelde. Maar gewoon doorgereden en net aan ons hotel bereikt. Wat een geluk! De rest van de dag hebben we geprobeerd warm te worden, maar zonder succes. We kregen nog wel een lekker shotje rice wine van de manager van het hotel (wel 4 keer, 2 bij het middag eten en 2 bij het avondeten). Rice wine wordt vaak zelf gemaakt en brand zowat door je slokdarm van de alcohol, niet te verwarren met een lekker wijntje dus. Om 8 uur zou de nachtbus (die we eerder hadden geregeld, de hop on hop off bus) ons naar Phong Nha brengen, dat werd natuurlijk half 10 voor we eindelijk vertrokken. We lagen wel weer lekker in onze liggende stoelen en hebben heerlijk geslapen.

26 januari kwamen we in Phong Nha aan om 5 uur 's ochtends, gelukkig was Tim wakker anders was hij gewoon doorgereden. We werden precies voor ons hostel afgezet en om 6 uur konden we onze kamer al op. Toen hebben we onze slaap maar even hervat. Eenmaal ontwaakt huurde we weer een scooter. Phong Nha ligt aan de rand van het Phong Nha-Ke Bang National Park waar heel veel grotten zijn. Je kon tours doen maar die waren heel duur, dus toen dachten we, dat kunnen we ook zelf! De rit naar de eerste grot voerde ons langs rijstvelden die overgingen in bergen en uiteindelijk in jungle. Het was een lange rit en erg koud maar eenmaal bij de grot moesten we een heel stuk klimmen dus werden we vanzelf warm. De grot waar we waren heet de Paradise cave. Er was een kleine ingang waarna je in een immens grote kamer terecht kwam. Je liep over een houten pad/vlonder door de grot die heel mooi verlicht was. Overal waren grote en kleine stalactieten en stalacmieten. Sommige waren naar beneden gevallen, bezweken onder hun eigen gewicht. Je zag de mooiste vormen, hele gladde egale spijlen of juist heel korrelig en poreus, 1 stalacmiet had zelfs de vorm van een dennenappel. Je kon 1 kilometer de grot in lopen, maar de grot is wel 31 kilometer lang. Bizar hoe groot het was en hoeveel jaar deze grot al bestaat terwijl de grot nog niet zo heel lang geleden is ontdekt (Sinds 2011 is hij geopend voor publiek). Na de grot zijn we over een binnendoor weggetje teruggereden naar Phong Nha. Het was een slechte weg vol gaten en af en toe moest je uitwijken voor koeien of waterbuffels op de weg (soms met geknepen billetjes vlak erlangs), maar de beloning was natuurlijk de omgeving, dwars door de jungle. In het dorp hebben we overheerlijke spare ribs gegeten, zo fijn om een keer een echt stuk vlees op je bord te hebben. Daarna wilde we naar de Phong Nha cave maar de boot kon ons alleen naar de grot brengen, maar hij kon ons niet meer terug brengen. En de enige manier was met de boot.. we hebben toen maar besloten om de grot over te slaan.
'S avonds zijn we naar een hostel "Easy Tiger" gegaan wat echt een begrip in het dorp is. We hebben er heerlijk gegeten en daarna hadden we live muziek van 2 Indische zangers en een Vietnamese vrouw (met een enorm stemgeluid!). Het duurde niet lang voordat iedereen op de tafel stond te dansen en mee te zingen. Jammer genoeg is er een avondklok in Phong Nha en om 23:00 werd alles stil.

27 januari moesten we om 4 uur op, dus die avondklok vonden we niet heel erg. Om kwart over 4 mochten we weer een nachtbus in! Maar na hevige Vietnamese discussies moesten alleen wij 2 weer uit de bus. Toen we buiten de bus waren moesten we toch maar wel de bus in. We waren benieuwd of we wel in Hue, onze eind bestemming, gingen aankomen. Gelukkig werden we om 8 uur wakker in Hue. In ons hotel kregen we een upgrade naar een kamer met balkon (waar zeker 3 man op pastte). Toen hebben we voor de verandering eens geen brommer gehuurd, maar fietsen! Heerlijk om weer even te fietsen, dat was lang geleden. We zijn naar de Imperial Enclosure gegaan, een ommuurde stad dat erg belangrijk was tijdens het Nguyen regime. Alles was plat gebombardeerd in de "American war" beter bekend als de Vietnam oorlog. Met onze Lonely Planet in de hand zijn we over het terrein gelopen en hebben we veel geleerd over wat er hier allemaal afspeelde van 1803 tot 1945. Daarna hebben we een rondje gefietst door de stad, soms met gevaar voor eigen leven, en zijn we in een lekker en goedkoop restaurantje beland. 'S avonds veranderde de straten in 1 grote barstreet maar erlangs lopen was al vermakelijk genoeg.

28 januari mochten we wéér een bus in. Gelukkig was dit geen nachtbus maar zou hij om half 9 's ochtends vertrekken, dat werd pas half 11. Toen iedereen zat moesten we er opeens allemaal weer uit, in een andere bus. De buschauffeur was een erg goede bestuurder, we hebben 3 keer een noodstop moeten maken waardoor iedereen z'n spullen opeens voorin de bus lagen. Het deed ons weer een beetje denken aan de bestuurders van Thailand.
Toen we in Hoi An aankwamen zagen we iets wat we al heel lang niet hadden gezien, de zon! Hup, meteen de lange broeken uit en meteen gewassen wat het begon toch wel een beetje te ruiken! Daarna zijn we het oude centrum ingelopen. Dat is een autovrije zone met allemaal oude huisjes die in een mosterd kleur geschilderd zijn. Aan het water hebben we geluncht en genoten van het vakantiegevoel dat we kregen.
Hoi An is een stad met veel lokale gerechten en je hebt hier heel veel goede restaurants. 'S avonds aten we heel goedkoop maar het was zo een culinair hoogstandje, ze hadden de lekkerste loempia's die we tot nu toe hebben gegeten.

29 januari hebben we weer lekker fietsen gehuurd en in onze korte broek de stad verkend. De stadstour veranderde alleen in een eet-tour. Eerst gingen we aan het water smoothies drinken, daarna hebben we even een chinese brug bezichtigd. Voor die brug moest je kaartjes hebben, maar die hadden we niet, wij omgelopen en vanaf de andere kant de brug op gelopen, en toen was het gratis! Zo leven wij dus op budget ;) daarna hadden we trek en hebben we in een restaurant gegeten die erg kleine porties serveerde. Eigenlijk hadden we allebei nog trek dus zijn we ergens anders maar weer neergeploft voor hoofdgerecht nummer 2. Het werd gemaakt door een vrouwtje op straat maar het was zo lekker! Toen zijn we met volle buiken over een markt gegaan met allemaal verse groente. Daar zag Tim een stalletje met een soort boterkoeken, jammer genoeg smaakte ze niet zo lekker. Die smaak hebben we maar even weggespoeld met een biertje van €0,40 in een restaurant. Wat begon als een sightseeing tour is geëindigd in een tour langs restaurants.

30 januari was een dag vol geregel. 8 februari begint hier het nieuwe jaar (hetzelfde als het Chinees Nieuwjaar), maar vanaf een week ervoor en erna ligt het hele land plat, reizen wordt moeilijk en alles wordt 3 keer zo duur. Daardoor moesten we onze route door vietnam al uitdenken, accommodatie regelen en de bus regelen. Daar tussen door hebben we natuurlijk nog wel lekker geluncht. "Morning glory", zoals het restaurant heet, staat bekend om haar lekkere eten. De prijzen waren wel wat hoger maar het was ook een restaurant zoals wij in Nederland gewend zijn, obers, normale stoelen, mooie menu kaart, een echt restaurant dus ;)
Toen zijn we met een drankje op een Italiaans terrasje beland, waar we heerlijk in de zon hebben gezeten. Voor het diner waren we nog geen 100 meter verder gegaan waar we, zeker voor Aziatische begrippen, heel lang hebben gezeten. Daarna liepen we over een avondmarktje tot onze aandacht werd getrokken naar een zijstraatje, dat klonk als een bruiloft! Toen we aan de overkant aan het gluren waren werden we al snel naar de tafel getrokken om mee te doen. Emmy kreeg niet eens de kans om een slokje van haar aangeboden biertje te nemen want ze moest natuurlijk dansen! Haar danspartner, met erg soepele heupjes, draaide zoveel pirouetjes dat Emmy blij was dat het karaoke nummer voorbij was. Alle mannen waren heel erg dronken en blerde keihard door de microfoon op de maat van de muziek. Na ongeveer 3 kwartier gingen we weg, maar niet nadat we iedereen persoonlijk de hand hadden geschut. Wat een avontuur weer.

31 januari gingen we een kookcursus doen! Zoals we al hadden ondervonden was de Hoi An'se keuken erg lekker, dus dat wilde wij zelf ook leren. Met 11 man gingen we eerst de markt over om onze ingrediënten te kopen, wat allemaal super vers was natuurlijk. Daarna mochten we allemaal een eigen gerecht maken. Emmy maakte kip curry met kokosmelk en Tim maakte rundvlees met noodles in zoetzure saus. Eerst moest je alles zelf klaarmaken en daarna mocht iedereen zijn gerecht omstebeurten koken. En daarna mochten we alles proeven! We hebben dus eigenlijk 11 nieuwe gerechten geleerd en geproefd. Op het einde zaten we ook erg vol, maar het was een erg gezellige en leerzame dag! En.. onze gerechten kwamen als lekkerste uit de unanieme stemming, dat was natuurlijk een fijne bijkomstigheid ;)

Zoals jullie wel merken stonden onze afgelopen dagen vooral in het teken van eten, gelukkig hebben we het ook goed uitgebalanceerd met mooie omgeving (Ninh Binh en Phong Nha) en indrukwekkende historie (Hue). Door de aangenamere temperaturen in Hoi An beginnen we echt optimaal van het land te genieten en gelukkig zijn we hier nog zeker 2 weken. We kijken erg uit naar Tet, het nieuwjaar, want dat schijnt toch wel bijzonder te zijn. Dus met de volgende blog horen jullie meer over de drukke dagen voorafgaand van Tet. Tot volgende week zondag!